“Dat is niet genoeg…”
Anne, Sepp en mama eten een ijsje met twee bolletjes. Anne vraagt om nóg een ijsje met drie
bolletjes. Anne vindt één ijsje niet genoeg.
De oma van Anne vertelt een verhaal uit Duitsland over genoeg hebben. Het pannetje dat het arme meisje heeft gekregen tovert elke dag lekkere zoete pap. Haar moeder vindt de pap die ze kreeg niet genoeg en tovert nog meer pap. Meer dan ze op kan. Veel meer. Dan wordt de pap een probleem.
Hoe wordt het probleem opgelost?
Je kunt, net als Anne, boos zijn omdat je iets wilt, maar niet krijgt.
Blijf je boos? Dat hoeft niet. Je kunt tevreden worden met wat je hebt vertelt het verhaal dat de oma aan Anne vertelt. In elk volksverhaal zit een boodschap. Die boodschap kun je in twijfel trekken. De conclusie laten we over aan Anne. Haar conclusie kunnen we echter wel betrekken op onszelf en vragen: wat vind jij/wat vind ik? Laten we er eens over praten … Ben jij gulzig, als je vraagt om meer? Er is veel te praten als dit verhaaltje is voorgelezen; er is veel te denken naderhand.