Ben je boos,
pluk een roos,
zet hem op je hoed
dan ben je morgen weer goed.
Een oud kinderrijmpje.
Dit is een boek met verhaaltjes om voor te lezen en over te praten. Verhaaltjes over kinderen zoals jij. De verhaaltjes gaan over boos zijn.
Jij kunt ook boos zijn net als de hoofdrolspelers uit dit boek. Maar wat doe jij met boos zijn? Blijf je boos? – Een verrassing: elk verhaaltje heeft nóg een verhaal, dat onze hoofdrolspelers helpt om niet boos te blijven. Een oud verhaal dat net als het rijmpje “Ben je boos, pluk een roos.” al lang bestaat. Die oude verhalen en die rijmpjes zijn er nog, omdat ze nog altijd kunnen helpen.
Elk verhaaltje eindigt met de vraag: wat vind jij? En de uitnodiging: laten we eens over praten Als je onze praatregels gebruikt dan wordt praten met elkaar, leuk.
Recensie boek ‘ben je boos, pluk een roos’
Een verhalenverteller of schrijver weet, dat je aan het einde van een verhaal niet moet gaan vragen: wat is nu de moraal van het verhaal? Het moraal wordt gevoeld of begrepen door de ontvanger en zo niet, dan is hij of zij er nog niet klaar voor.
Het mooie van ‘Ben je boos, pluk een roos…’ is, dat de moraal aan het licht komt door een verhaal rond een verhaal. Er is steeds sprake van een situatie in het heden, waarin een kind moeite heeft met thema's als waarheid, eerlijkheid of moeilijkheid.
De worstelingen hiermee leiden tot boosheid. Door een familielid wordt een oud verhaal verteld, dat de boosheid wegneemt en ook inzichten geeft in de moeilijke thema's. Is het oude verhaal verteld, dan weet het kind in het heden beter om te gaan met de situatie.
En komt de moraal zeer duidelijk aan de oppervlakte, zonder deze expliciet te benoemen.
Een slimme en duidelijke manier om jonge kinderen aan het denken te zetten, want dat is het doel van het boek. Elk verhaal eindigt met de vraag: ‘Wat vind jij?’ Hierbij gaat het niet om goed of fout, maar om gevoelens en respect voor de mening van de ander.
Ik heb verhalen voorgelezen aan een groep 3/4 en aan een kleuterklas.
Het blijkt dat de verhalen een goede lengte hebben wat de spanningsboog betreft en dat ook de tekeningen aantrekkelijk worden gevonden. Een leerling zei: ‘Ze lijken op een zwart wit televisie van vroeger’. De vele tekeningen geven, mede door het feit dat ze niet in kleur zijn, veel sfeer.
Recensie boek ‘ben je boos, pluk een roos’
"Ben je boos, pluk een roos..., Een educatief voorleesboek met korte verhaaltjes over boos zijn. 'Ben je boos, pluk een roos' is een bekende
zin uit een oud kinderrijmpje. Het rijmpje vertelt wat je kunt doen als je boos bent. De kinderen in dit boek zijn allemaal op hun eigen
manier boos. Ze worden aan het denken gezet over hun emoties en gedrag door volwassenen die een oud verhaal doorvertellen. De
verhaaltjes zijn in eenvoudige, vriendelijke stijl geschreven en zijn bedoeld om voor te lezen en samen te bespreken, met reflectievragen
voor ouder en kind. Met sprekende en stripachtige zwart-wittekeningen met dikke lijnen. Om voor te lezen vanaf ca. 4 jaar.
Clémence Leijten en Joris Leijten maakten samen meerdere educatieve boeken voor kinderen, waaronder ‘Madame Poubelle’ (2016)* en
‘Meneer Boek’ (2017)"
Recensie boek ‘ben je boos, pluk een roos’
Boosheid en woede, gerelateerd aan afgunst, jaloezie, wrok en haat zijn emoties die de mens, jong en oud, kunnen gijzelen tot in alle vezels van het lichaam en het brein. Tegelijkertijd zijn het hele menselijke gevoelens, die altijd kunnen opvlammen in het leven waar pech, oneerlijkheid, vernedering, pestgedrag en onrechtvaardige handelingen helaas plaatsvinden. Dus de kernvraag is dan: hoe ga je daarmee om? Of je nu 8 of 88 bent, dit blijft een worsteling en oefening gelijkend Sysifus die de rots vruchteloos omhoog blijft duwen.
Ik gun Sysifus dit boek. Sterker: ik gun voornamelijk volwassenen dit boek. Een wellicht verrassende stellingname, daar we te maken hebben met een uitgave dat in eerste instantie gericht is op kinderen in de leeftijd van 6 tot 9 jaar. We leven in de veronderstelling dat kinderen onderwezen, opgevoed en gevormd moeten worden. Het zijn echter volwassenen die er vaak een potje van maken, niet zelden uit oeremoties als boosheid, wraak en wrok. Een simpele blik op de TV-journaals is al genoeg om dat te beseffen.
lees het hele artikel
Recensie boek ‘ben je boos, pluk een roos’
"De boodschap vind ik mooi: decentrering, jezelf wat relativeren door het je te plaatsen in grotere verbanden en patronen, via verhalen. De troost en lering van de traditie en de cultuur. En dat helder ingedeeld via een aantal deugden. Mooi uitgegeven en met schattige en tegelijk krachtige illustraties."
Praatverhaaltjes
In de serie Praatverhaaltjes een boek met verhaaltjes om voor te lezen en over te praten. Elk verhaaltje eindigt met de vraag: ‘wat vind jij?’
De vraag “wat vind jij?” vraagt naar wat jij vindt van wat jij net gehoord hebt of wat jij hebt meegemaakt.
De Praatstoel
Ben je boos, pluk een roos is een boek met ‘praat’-verhaaltjes.
Om voor te lezen. Om over te praten. Er is veel te praten als deze verhaaltjes zijn verteld; er is veel te denken naderhand.
Ter inspiratie/Om te inspireren hebben we een ‘praatstoel’ in het leven geroepen, waarin we iedere maand iemand aan het woord laten. De term “praatstoel” verwijst naar een gemakkelijke stoel waarin je aangenaam kunt praten.
Wie neemt er plaats op de praat stoel?
Dat kunnen de hoofdrolspelers zijn uit onze verhalen. Dat kunnen onze lezers zijn. Dat kunnen wijzelf zijn.
Series
Vrolijk leren
Uit het prentenboek Meneer Boek (2018): ‘Mensen hebben feesten nodig’, zegt Meneer Boek. ‘Stel je voor dat je nooit meer jarig bent… stel je voor dat het nooit meer Sinterklaas wordt, of nooit meer kerstfeest…’
Uit het prentenboek Meisje Bloem (2019): ‘Een zolder is een plek waar mensen spullen bewaren. De spullen op de zolder vertellen hun verhaal aan mij.’
Een leukere wereld
Uit het leesboekje De Marskramer, over de wereld van Joris Joleijt (2020): Dan gaat hij weer verder lopen. ‘Wie wil wat van mij kopen?’ De mensen blijven achter in hun huizen. Ze gaan weer aan het werk. Ze kijken naar de schotel die ze kochten en de kralen. Ze voelen zich rijk met de nieuwe spullen Ze denken: Joris brengt vrolijkheid in ons leven.
Uit het leesboekje Een winkeltje op mijn rug,over de wereld van Fleurtje en Floor (2020) : Ze pakt een appel uit het winkeltje op haar rug. ‘Hier’, zegt ze, tegen de hond en tegen Floor zegt ze: ‘Je kunt ook dingen ruilen voor iets wat geen ding is. Zoals een lieve lik.’
Uit het leesboekje Mijn erwtje, over de wereld van Jop en Oma Jet (2021) : ‘Door dat praten voel ik, dat ik niet alleen ben. Ik voel dat jij ook pijn hebt van jouw erwtje. Net als ik pijn heb van het erwtje van mij. Dat samen praten neemt mijn pijn een beetje weg.’
Uit het leesboekje De toverjas, over de wereld van Jasmijn (2022) : ‘Je mag iets verzinnen wat in het echt niet bestaat. Je kunt bijvoorbeeld verzinnen dat dieren met elkaar praten’. Ze zegt: ‘Als iets kan verzinnen ontdek je dingen die je nog niet wist’.
Uit het leesboekje De knopenla, over de wereld van Merel en Soliman (2022) : Ze ziet de knopen en ze ziet ook
in haar hoofd de gezichten van de mensen. Ze zegt: ‘En omdat het draadje sterk is, blijven we bij elkaar.’
Uit het leesboekje Het harnas, over de wereld van Hidde (2022): ’ In een harnas kan ik toch met hen spelen, maar voel ik niet de pijn als ze mij slaan, denkt hij. ’
Praatverhalen
In de reeks Praatverhaaltjes een boek met verhaaltjes om voor te lezen en over te praten. Elk verhaaltje eindigt met de vraag:
‘wat vind jij?’
De vraag “wat vind jij?” vraagt naar wat jij vindt van wat jij net gehoord hebt of wat jij hebt meegemaakt.
CLÉMENCE LEIJTEN
Na haar opleiding aan de Sociale Academie van het Karthuizerplantsoen in Amsterdam, waar zij zich specialiseerde in cultureel werk, werd Clémence Leijten hoofd van de Buitendienst van het Tropenmuseum in Amsterdam. Daarna maakte zij als freelancer educatieve projecten voor basisscholen in Bussum, en was hoofdredacteur van “Kinderkrant”, het blad van de Regionale Werkgroep Kindercentra. Later studeerde zij psychologie aan de Open Universiteit, startte haar eigen cursuspraktijk en publiceerde boeken over maatschappelijk welzijn en de kracht van burn-out, uitgegeven bij Ten Have (Kampen) enBoom (Amsterdam).
In 2016 realiseerde zij met Joris Leijten een succesvol project Madame Poubelle bestaande uit een door hen geschreven en getekend prentenboek met een lesboek De boodschap van Madame Poubelle. Dit project is bedoeld voor kinderen in de leeftijd van 4 tot 7 jaar, maar wordt ook gewaardeerd door volwassenen. In 2017 verscheen de tweede druk.
Het project Meneer Boek (2018) was opnieuw een gezamenlijk initiatief van Clémence Leijten en Joris Leijten voor kinderen in de leeftijd van 5-9 jaar. Naast het prentenboek Meneer Boek verscheen ook een lesboek Het verhaal van Meneer Boek. Beide prentenboeken vormen een reeks, getiteld Een leukere wereld. In de deze reeks is anno 2019 een nieuw boek verschenen Meisje Bloem (2019) met ook een lesboek De gedachten van Meisje Bloem.
In 2020 is het idee ontstaan om een nieuwe serie Vrolijk leren leesboekjes te maken. Deze leesboekjes kunnen kinderen na ongeveer 12 maanden leesles zelf lezen (niveau AVI M4 – CLIB 4): De marskramer , winkeltje op mijn rug, Mijn erwtje. De toverjas, De knopenla en Het harnas met bijbehorend lesbrieven. In de serie Praatverhalen: Boos, pluk een roos…. (2024) alle geschreven en getekend door dezelfde auteurs.
JORIS LEIJTEN
Na zijn opleiding Museologie en Erfgoedstudies aan de Reinwardt Academie in Amsterdam (specialisatie publieksbegeleiding en educatie) begon Joris Leijten voor zichzelf met Joleijt, educatieve producten. Hij maakte onder meer een project over de Tsjechische filosoof en pedagoog Comenius voor basisscholen in ‘t Gooi, een schoolproject in het kader van omgevingseducatie over oude boerderijen in Laren (NH), vier lessen voor basisscholen over Rembrandt van Rijn met aansluitend een rondleiding in het Rijksmuseum, speurtochten voor jonge bezoekers van de vesting Naarden in het kader van Open Monumentendag, Bouw zelf een stad, een workshop voor kinderen van het basisonderwijs.
Vanuit zijn interesse in Nederlandse geschiedenis en materieel erfgoed, was Joris Leijten van 2013 tot 2016 verantwoordelijk voor communicatie bij de Stichting en het Festival “Gebroeders van Lymborch” te Nijmegen. In 2017 ontwikkelde hij cursussen voor vrijwilligers van deze Stichting onder de titel Lering en Vermaeck.
Eerder publiceerde hij het Madame Poubelle (2016) prentenboek, geschreven en getekend door Clémence Leijten met daarbij een lespakket De boodschap van Madame Poubelle. Het project Meneer Boek in 2018 was een gezamenlijk initiatief van Joris Leijten en Clémence Leijten. Het nieuwe prentenboek Meisje Bloem en ook een lesboek De gedachten van Meisje Bloem zijn van hun hand en werden uitgegeven door Joleijt. Joleijt richt zich op educatieve producten over maatschappelijk betrokken onderwerpen, onder andere via de reeks Een leukere wereld. Joleijt en Vrolijk leren en Praatverhalen, educatieve producten is te bereiken op Joris@joleijt.nl
Contact:
Joleijt, Educatieve Producten
Krayenhofflaan 15 G
6541 PN Nijmegen
tel: 024-8801516
M: 06-43234179
E: joris@joleijt.nl
Joleijt
Joleijt maakt educatieve producten, prentenboeken, leesboekjes, lesprogramma’s en theater over geschiedenis, persoonlijke groei en duurzaamheid om daarmee de wereld een beetje leuker te maken.
- Kamer van Koophandel 32107041
- BTW- ID : NL001907299B84
- Joleijt Nijmegen: NL53 INGB 0003 3060 87
- ISBN registratienummer: 6006808